Ik voel me kut,. Ik predik altijd dat mijn levensmotto ‘verbinden door los te laten’ is al ben ik er zelf vreselijk slecht in. It’s the art of life, maar ik ben geen levenskunstenaar.

Mec had 4 jaar verkering en zijn vriendin vertrok 22 maart naar Azië, voor een rondreis. Hij wilde ook maar pas nadat hij zijn studie had afgerond dus moest hij wachten tot 19 juni. Dat is de datum waarop hij zijn scriptie mocht verdedigen. Als allereerste. In tussentijd strandde zijn relatie en zijn twijfel om te gaan was enorm groot. Telkens vroeg hij of hij wel zou gaan. Er waren meer tegens dan voors. Ondanks dat elke vezel in mij uit egoïsme schreeuwde ‘Laat hem hier blijven’ overtuigde ik hem dat hij moest gaan. ‘Als je het nu niet doet, dan doe je het nooit. Het is een bijzondere ervaring. Als je dat kunt dan kun je alles. Als je jezelf geen goed gezelschap vindt, word je nooit echt gelukkig’ blah, blah, blah. En maar hopen dat hij toch zou besluiten dat hij thuis moest blijven. Maar hij moest zelf beslissen. Het moest zijn keuze zijn. Ik moest mijn eigenbelang loslaten. En toen besloot hij toch te gaan. SLIK

Gisteren, op de dag dat mijn ouders 58 jaar getrouwd zijn moest Mec in de ochtend zijn scriptie verdedigen. Ik en Ruud van Nagtzaam Accountants waren erbij. Wat was ik trots hoe hij daar stond en hij slaagde dan ook.

Om half 4 gingen we naar mijn ouders, voor een felicitatie. Daarna reed ik, met mijn moeder als emotionele support, naar Schiphol. En daar ging mijn jongen, 20 jaar jong, helemaal alleen naar Azië. Eerst naar New Delhi en daarna door naar Singapore. Ik weet hoe spannend hij het vindt, maar mijn bloeddruk gaat door het plafond. Tranen komen spontaan bij het knipperen van mijn ogen. Ik moet loslaten, maar mijn God, wat vind ik het moeilijk.

Mec is nog maar 1 dag weg toch lijkt het al een maand. Ik probeer me te vermannen, maar ik voel me kut. Tegelijkertijd ben ik ook ongelooflijk trots. Hij durfde eigenlijk niet maar ging toch. Iets dat ik zelf nooit gedaan zou hebben.

Hij gaat maximaal 60 dagen doch zei gewoon terug te komen als hij het toch niet leuk vindt. Ik moet mezelf dwingen om te hopen dat hij 60 dagen blijft..maar stiekem……. 😉

UPDATE: Het gaat goed met mijn liefste kind. Moe maar voldaan!(zie nieuwe foto)

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *