1985. Ergens in het begin. Disco en soul. Kuiven en haarlak. En schoudervullingen. Echt wel! Soms wel 3 paar. Gestapeld. Onder het BH bandje. Vreselijk onhandig. Als ze gingen schuiven. Grote oorbellen. Blauwe mascara. En een ‘lijntje’. Niet vergeten. Permanent. Poedelkrullen.
Cortical. De disco. Van Veghel. Daar bij de kastanjeboom. Met Cor. De uitsmijter. Flipperkast in de hal. Verlichte dansvloer. En dansmuziek. Dat deden wij. Dansen. Man, man. Die jaren 80. Ze waren tof!
Ik moest mee. Naar Cortical. Zo zei Gaby. Er was een jongen. Niet zomaar eentje. Jean Silvester. Hij is leuk. Heel leuk. En hij kwam. Dus wij ook. Hij kwam uit Uden. Stukken ouder. Hij 22. Wij net 17.
Inderdaad. Hij was er. Bos krullen, Gespierd. Indo, net als Gaby. Hoe het kwam? Geen idee. Zij wilde hem. Ik had hem. Verraad. Hoogverraad. Niet getreurd. Haar huidige man. Hij was snel in beeld. Ze trouwden. En zij….zij zijn nog samen. Jan en ik niet.
Hij was de eerste. Mijn eerste echte liefde. Hoteldebotel. We huurden.. We kochten. We scheiden. Na 11 jaar. Onze wegen scheiden. Ik vertrok. Onrustig. Dat was ik. Was dit het? Wilde ik dit? Hij ging verder. Trof zijn vrouw. Ging trouwen. We bleven in contact. Al die jaren. Hij was altijd goed. Altijd lief. Altijd respectvol. Gewoon een goeie vent.
Vanavond. 34 jaar later. Een reünie. Hij is ‘muzikant’. Gaby is muzikant. Ik ben enthousiast. Muziek. Het is terug. Na veel jaren. Jan speelt weer. Gitaar. Toetsen. Jammen. Overal. En nergens. Hij was benieuwd. Naar Gaby. Naar Suara. Hoe ‘zij’ het doen. En zo kwam het. We waren weer samen. Met zijn drietjes. Tijdens de repetitie. Want het is echt. Oude liefde, die roest niet. Alles is ‘In the name of love’. In dit geval liefde voor de muziek.
Leuk deze avond. Thanks X