Fatshaming. Vreselijk. Stigmatiseren. Het is hip. Nog steeds. Ook anno 2019. Body-positivity. Me reet! Mijn lijf, mijn probleem. Oordelen. Dag in, dag uit. Vermoeiend. Dodelijk vermoeiend. Het moet stoppen. Hier! Vandaag!
Ik heb vet. Ik weet het. Ik draag die last. Niet jij. Last? Jazeker. Het is zuur. Al die meningen. Al die oordelen. Over mij. En alle dikkerds. Een vloek. Uitschot. Maatschappelijk last. Vernietig ‘het’. Niets menselijks. Obese promotors. Levensgevaarlijke gekken. Dat zijn wij. De dikke mens.
Tess Holiday – Munster; eerst plussize model op cover cosmopolitan.
YouTube. Een etalage. Een venster. Diversiteit. Unieke zielen. Ze huizen daar. Crystel Coons SometimesGlam. Kandy Foxx. Emma Tamsin. Kellie van And I get dressed. Justine Kay. Josine Wille. Tess Munster. Nee, niet Monster. Zomaar wat namen. Helden. Mijn helden. Dikke helden. Met lef. Zij tonen zich. Hun vet en rollen. Op de koop toe. Appels. Peren. Zandlopers. Wijnglazen. Vet!
Deze dames. Zij helpen mij. Aanvaarden. Accepteren. Liefhebben. Koesteren. Dat. Wat van mij is. Die lymfoedeem benen. Die te grote boezem. Die enorm dikke kont. De baby pouch. Zoals het komt. Want zo blijft het. Nimmer. Nooit word ik slank. Strak. Begeerlijk. Slank zijn. Het maakt me niet beter. Liever. Leuker of Slimmer. Sommigen. Zij denken dat. Dat het me beter maakt. Zoals mijn ouders.
De allerliefste vriendin. Ik heb haar. Ongetwijfeld. Positief. Altijd hartelijk. Onbaatzuchtig. Ook zij helpt. 35 jaar. Zo lang duurde het. Blote benen. Onderbenen. Onzekere stappen. Wat? Hoe? Nerveuze blikken. Maar ik ga. Dankzij hen. Dankzij haar. Lucht. Bevrijding. En zij kent de klappen. Die van de zweep. Ze is er ook ‘eentje’.
Vandaag. We gingen shoppen. Bovenarmen. Ellebogen. Haar onzekerheid. Altijd mouwen. Echt altijd. Ik wil haar bevrijden. Van die last. Het is onnodig. Niemand sterft. Krijgt iets. Van haar armen. Haar ellebogen. Die leuke top. Ze liet hem hangen. Te korte mouwen. Ik overtuigde haar. Pas hem. Fuck it! En hij stond leuk. Heel leuk. Zij overtuigd? Absoluut niet. Dus verkoopster. Vertel. Wat vind jij? Verbazing. Echt. Zegt ze ‘Ik snap wat je bedoelt, het moet niet korter zijn. Dit kan net. Anders is het niet mooi’. What the fuck? Hoezo? Niet mooi. Jouw hoofd. Ook niet mooi. Een zak erover. Doe jij ook niet. Is het zoveel anders? Slechte verkoopster. Erger nog. Wat bezielt men? Waarom?
Woest. Dat word ik. Lelijke mensen. Dat zijn het. Die met waarde-oordeel. Die mij beperken. En mijn vriendin. Het mooiste mens dat ik ken. Herdefiniëren. Dat moet men. Wij. Zij en ik. Anna en Justine. Emma en Kellie. Vol-maakt. DAT zijn we. Dikke pech. Voor jullie!