Solliciteren, het meest ondankbare werk en taakje dat ik ken. Het kost ongelooflijk veel tijd en geduld (wil je het goed doen) en het levert me behalve afwijzingen nooit iets op. Ja frustratie, als ze weer eens niets van zich laten horen. En dat gaat al jaren zo!
Altijd zijn er betere kandidaten. Altijd pis ik langs de pot. Altijd wensen ze me succes en altijd is de vacature opgevuld met de beste. Doch regelmatig duiken die vacatures dan toch weer op. Op LinkedIn, Indeed, Neuvoo, Olympia, Joob, Jobtome, werkeninnoordoostbrabant, werkinmeierijstad, jobs.fontys en vele anderen aanbieders. Dagelijks stroomt mijn mailbox vol met (potentiële) afwijzingen.
Vroeger liep ik echt alles af. Hive, Walk & Talk voorheen Werk en Inspiratie, netwerkborrels, vacaturedagen bij gemeenten, banenmarkten zoals die van het Techniekhuys in Veldhoven en noem maar op. Samen met Marion de Laat en Arno van Uden. Functioneel en gezellig, dat wel. Ik volgde daar menig workshop. Solliciteren kun je leren. Hoe schrijf je een goede sollicitatiebrief. Waaruit bestaat een motivatiebrief. Hoe presenteer je jezelf. Hoe pimp je LinkedIn. Wat is een goede elevatorpitch en noem maar op. Ik weet het allemaal, heb het allemaal gezien en gedaan.
Ik heb de arrogantie te denken dat ik een goed werknemer ben. Loyaal, goed in mijn werk, gedreven, passioneel. De banen waarop ik solliciteer daarop reageer ik omdat ik denk dat ik serieus van toegevoegde waarde kan zijn. Maar het vervelende is dat HR mensen een beperkte selectiemethode hebben. Wil ik uitgenodigd worden op een gesprek dan moet ik liegen op mijn CV. Ik wil het niet maar voel me ertoe genoopt. Wie weet waag ik nog ooit die stap
And as we speak valt afwijzing 843 op de digitale deurmat. ‘We hebben veel reacties gehad op deze vacature. Jouw sollicitatie en CV hebben we met interesse gelezen. Een aantal kandidaten past beter bij het profiel dat we zoeken. Met hen gaan we in gesprek.‘ Yeah sure. Zo nu en dan stuur ik dan nog een briefje terug waarin ik ze bedankt voor het bericht. Ondanks de boodschap. En dan wens ik ze succes met de op één na beste kandidaat.
Misschien dat ze me in Hemelum willen. Klinkt goed right? Maar ik vrees dat ik zelfs afgewezen word voor de ‘functie’ van Benedictijns monnik. Terwijl ik zo verdomd goed ben in monnikenwerk.