Muziek. Wat zou het leven zonder zijn. Zonder die tolken. Vertalers. Wat wij (misschien) voelen. Wat we niet onder woorden kunnen brengen. Wat we van de daken willen schreeuwen. Waar we in stilte van genieten of onder lijden.
Muziek. Het laat mij voelen dat ik leef. Het laat ons voelen dat we liefhebben of haten. Muziek is emotie. Gevangen in hoge en lage tonen. Frequenties die we echt kunnen voelen. Tot in de kern van ons zijn.
Reasons by Earth, Wind & Fire
Vroeger. Je had mijn kamer. Er waren mijn LP’s. En je had mij. Die 3 waren onlosmakelijk verbonden. LP hoezen met teksten. Ik verslond ze. Ik bouwde een muzikaal verleden. Associeer liedjes met mensen. Met gebeurtenissen. Gevoelens en gedachten.
‘Heaven Help’ hoort bij Mec. Purple Rain bij Gaby. ‘Roxanne’bij Lianne. ‘Listen to love’ bij Jan. ‘Another day’ bij Albert. ‘Nobody’s wife’ bij Rob, ‘Tonight is the night’ bij Dennie. ‘Halt mich’ bij mijn trouwen. ‘Still’ bij mijn overlijden. ‘Ben’ bij mijn ‘eenzaamheid’. Zo kan ik echt uren doorgaan. Bij jou? Ik heb vast iets.
Dat principe. Het kwam ter sprake. Gisteren. Over LP’s. Muziek. Platenspelers. Ze komen met sentiment. En oude plaatjes. Dat muzikaal verleden. A trip down memorylane. Best heftig. Die ups & downs. Ongewild passeren ze de revue.
En daar op die bank. Emotie volgde elkaar op. Door dat krakende vinyl. Me and Ms Jones. Free. It’s a mans world maar ook ‘tonight is the night’. Het maakte me kwetsbaar. Het zit onder die laag. Van onverschilligheid. Dat pantser. Wie mij kent. Die weet wat ik bedoel.
Ik heb iets toegevoegd. Aan die verzameling. Dat is hoe het soms voelt. Verzamelen. Van herinneringen. gevangen in muziek. Het laatste nummer. Op de A-kant. Van een verzamelalbum. Daar stond ‘Reasons’. Van Earth, Wind & Fire. Always loved them. Always loved it. Reasons hoort nu bij gisteren. En hoe het voelt. Dat weet alleen ik. En daar heb ik mijn redenen voor 😉