Daar zat ze, op haar rollator, kijkend naar de kuikens. 4 weken logeren ze in het verzorgingstehuis. Personeel en bewoners gaan ze samen verzorgen.
Mevrouw X is een aardige vrouw die nog deels zelfstandig woont. Ze is gefascineerd door de kuikens. Ze vertelt me dat ze tegen de kuikens praat. Ik zeg haar nog snel dat ze dat moet blijven doen. “Wat je aandacht geeft groeit’ geef ik haar nog mee. Ze beaamt dit terwijl ze knikkend nog steeds in de kooi staart.
Het is 9 uur in de ochtend. Ik loop met mijn vriendinnen richting ‘De Tuinkamer’, achter in de gang. We zijn er voor Beauty4You, ons vrijwilligerwerk. Onze collega vrijwilliger is al aanwezig. Zij is alvast begonnen met de kisten uit de kast te halen. Een andere vrouw, een bewoonster, zit midden in de kamer. Ze heeft pas om 10:15 uur een afspraak. Als we haar zeggen dat ze pas om 10:15 uur een afspraak heeft zegt ze steevast ‘Dat weet ik, maar ik wacht wel even’. Om 9:30 uur staat Beauty4You in de startblokken en kunnen we beginnen. Twee dames doen gezichtsbehandelingen. Twee andere verzorgen de handen/nagels.
En ook Mevrouw X schuift aan. Zij geniet, net als alle andere dames, enorm van die Beauty4You momenten. Eén bewoonster heeft voor ons haar eigen kast geplunderd. Ze heeft chocolaatjes bij zich ‘omdat ze het zo heerlijk vindt bij ons’. Dat is wat we steeds weer horen. Hoe kan ik iets terugdoen? Telkens vertellen wij dan dat het genoeg is te vertekken met een glimlach. En dat doen ze, stuk voor stuk.
Het is waar: Wat je aandacht geeft dat groeit. We zien het elke keer weer. Dankbaar voor deze momenten.